Fruška gora je planina i nacionalni park u sremskom delu Vojvodine, u Srbiji. Dugačka je oko 75 km i široka na nekim delovima i do 15 km tako da pokriva površinu od oko 255 km². Od 1960. godine Fruška gora nosi naziv nacionalnog parka čime je postala prvi park takve vrste u Srbiji. Naziv „Fruška“ potiče od stare slavenske reči Frug, sinonima za Franke, što daje značenje imenu „planina Franaka“. Fruška gora je čuvena po svojim padinama, šumama i čuvenim vinogradima, a odlikuje je bogat i raznovrstan životinjski svet. Šume zauzimaju 90 procenata površine Parka, a dominiraju šume lipe, hrasta i bukve, floru čini oko 1500 biljnih vrsta, među kojima preko 40 ima status prirodnih retkosti Srbije. U bogatoj fauni ističu se zaštićene vrste insekata, vodozemaca i gmizavaca i oko 211 vrsta ptica, među kojima je 130 vrsta gnezdarica. Fruška gora je jedno od najznačajnijih područja za gnežđenje retkih ptica u Panonskoj niziji i Srbiji i za sada je jedino mesto u Srbiji gde se nalaze aktivna gnezda orla krstaša, najugroženije vrste sa liste ugroženih vrsta.
Područje Fruške gore karakterišu i brojni spomenici kulture, a posebno se izdvaja veliki broj (zabeleženo ih je 35) pravoslavnih manastira sagrađenih u periodu od XV do XVIII veka. Ova jedinstvena kulturno-istorijska celina utvrđena je za kulturno dobro od izuzetnog značaja za Republiku Srbiju 1990. godine, a predložena je i za upis na listu svetske baštine UNESKO-a. Manastir Beočin je smešten na severnoj padini Fruške gore u neposrednoj blizini istoimenog naselja, po turskim spisima datira još iz 1578. Manastir Krušedol, je zadužbina i mauzolej sremskih Brankovića, smešten na jugoistočnom delu Fruške gore, sagrađen između 1509. i 1516. godine. Manastir Jazak je sagrađen 1522. i nalazi se na južnim padinama Fruške gore i posvećen je prazniku Silaska sv. Duha. Kroz vekove je manastir više puta rušen do temelja i obnavljan, a danas ga čine crkva sa zvonikom, trostrani konaci i visoki ogradni zid koji zatvara portu. Manastir Mala Remeta se nalazi na južno-centralnom delu Fruške gore, pouzdane podatke o manastiru pružaju jedino turski dokumenti u kojima se manastir prvi put pominje 1546. godine. Monasi manastira Rače na Drini su krajem XVII veka obnovili manastir i od tog vremena pa sve do 1920. se vodi kao metoh manastira Beočin, a danas manastir čine crkva, jednokrilni konak, drveni konak i kapela. Manastir Vrdnik (Ravanica) je sagrađen u drugoj polovini XVI veka na južnim padinama Fruške gore. Tokom 1697. godine manastir su naselili monasi manastira Ravanice, donevši sa sobom mošti kneza Lazara, kao i povelje manastira Ravanice i druge dragocenosti. Od tog trenutka je manastiru pored naziva Vrdnik dodato i ime Ravanica. Manastir Novo Hopovo po svojoj arhitektonskoj vrednosti predstavlja najznačajniju sakralnu građevinu svoje epohe na ovim prostorima. Pored Krušedola ovaj manastir sa Crkvom sv. Nikole je jedan od najznačajnijih fruškogorskih manastira, a smešten je na središnjem južnom obronku Fruške gore. Manastir Velika Remeta se pominje još 1562. godine a posvećen je sv. Dimitriju i smešten je na južnim obroncima Fruške gore. Pomenuti manastiri su samo mali deo ovog velikog duhovnog bogatstva koje čuva i svojim posetiocima pruža Fruška Gora.
Fruška gora je veoma posećena od strane mnogih izletnika i turista, naročito u kasno proleće, leto i ranu jesen. Izletišta na Fruškoj gori su najčešće smeštena pored saobraćajnica, kulturno-istorijskih spomenika i ugostiteljskih objekata, a jedno od najlepših tačaka je Iriški venac sa koga „puca“ pogled na Bačku, Avalu i Cer i druge naše planine. Pored pomenutog Iriškog venca, od izletišta koja se uređuju, među posećenijima su: Čortanovačka šuma, Stražilovo (na kome se nalazi i spomenik čuvenom srpskom pesniku Branku Radičeviću), Partizanski put, Hopovo, Glavica, Popovica, Zmajevac, Letenka, Hajdučki breg, Andrevlje, Testera, Ciganski logor, Ležimir, Rohalj baze, Lipovača i dr. Osim pasivnog odmora (uz neizbežno roštiljanje) posetiocima su otvorene i mogućnosti aktivnog odmora u vidu mnogobrojnih staza za vožnju brdskog bicikla, pešačenje (čuven je i Fruškogorski maraton koji se svakog proleća održava već više od 30 godina) pa čak i za planinarenje. Za one posetioce bogate istraživačkim duhm, privlačna je poseta trima prirodnim pećinama na Fruškoj gori: Grgurevačkoj, Ležimirskoj i vrelu potoka Dubočaš.